[Steven] De eerste fietsdag begint laat. We staan op tegen negen uur, ontbijten - heerlijk buiten, met yoghurt, muesli en fruit, en met prettige Franse kaas - maar omdat ik nog allerlei administratieve dingetjes moet doen zitten we pas na elf uur op de fiets. De meneer van ons hotel "Armandiers" is uiterst vriendelijk: hij heeft gedurende de nacht onze fietsen in een afgesloten hok bewaard, hij geeft ons nuttige fietstips, en we mogen mijn auto tien dagen "gratis" bij hem laten staan.
We rijden het gezellige Tournon uit en beginnen aan de klim naar Lamastre. Jeetje, dit is best heftig. Het stijgingspercentage is niet heel schokkend - het ligt steeds tussen de 2 en 4% - maar er zijn veel auto's en lawaaiige motors op de weg, en de koperen ploert hakt genadeloos op ons in. 33 klein nulletje c geeft de computer aan, maar in de volle zon kan je daar gerust vele graden bij optellen. We rusten regelmatig uit en drinken veel water.
De nieuwe fiets van Pablo - een trouvaille op Marktplaats - past nog niet helemaal goed (zijn edele delen hebben wat last) en we stoppen daarom een paar keer om zadel en stuur beter af te stellen. Ondanks de aanloopproblemen met het materieel fietst Pablo veel beter dan twee jaar geleden. Hij fietst mij er echter nog niet uit; uiteraard hoop ik van harte dat hij dat de komende jaren wel gaat doen, want ik wil niets liever dan dat hij ook in sportief opzicht een verbeterde versie wordt. (Voordeel is ook dat ik dan met een gerust hart de bagage op zijn fiets kan binden - nu zit alle bagage nog op mijn fiets).
Na een carpe diem symbool komen we in het plaatsje Crestet. Bij een bar/restaurant hopen we iets te eten, maar de keuken is al dicht. We nemen daarom twee cola aan de bar, vullen onze bidons en gaan weer op weg.
Nu worden we beloond voor het vele klimmen. De weg gaat eindelijk omlaag, wat heerlijk is dat toch! Met een prettige snelheid komen we aan in Lamastre. Bij een café nemen we twee salades, Pablo met kip, en ik met canard (eend) en met gésiers. Pas na het bestellen zoek ik op wat dat laatste woord eigenlijk betekent. Het blijken spiermaagjes te zijn. Ik vraag me af of ik hier niet tè lokaal ga, maar de salade blijkt erg lekker.
We besluiten nog een 20 km te fietsen en in het volgende dorp, Le Cheylard, te gaan slapen. Ik bel een hotel, reserveer een tweepersoonskamer en daarna gaan we weer op pad. Het stuk weg tussen Lamastre en Le Cheylard blijkt een fietspad te zijn op een plek waar vroeger een trein reed. Het rijdt geweldig, want de weg gaat zeer geleidelijk omhoog en er mogen geen auto's rijden. We genieten er met volle teugen van, ondanks de nog steeds brandende zon. Na 11 km komt er een cadeautje: een tunnel die heerlijk koel is, waardoor we het gevoel hebben even door een ijskast te rijden.
Na de tunnel gaat het fietspad omlaag: de laatste 7 km gaat het in rap tempo richting hotel. Daar checken we in, we douchen, en daarna gaan we op zoek naar een maaltijd. Het plein van Le Cheylard is niet mooi maar heeft wel sfeer. We gaan zitten bij een bar/restaurant, bestellen veel water en een eenvoudige maaltijd, en blijken dan enorm geluk te hebben: na ons worden alle nieuwe gasten weggestuurd, het is te druk bij het restaurant.
We voelen ons erg voldaan: Pablo merkt op dat hij na de fietstocht het gevoel heeft de maaltijd echt verdiend te hebben. We zien een processie t.g.v. Ferragosto (Maria Hemelvaart) en gaan dan terug naar het. hotel. Daar schrijven we het blog en gaan dan gauw naar bed: morgen moeten we weer fors klimmen, naar een col op 1119 m (700 omhoog!).
Statistieken:
Route: Tournon - Le Cheylard
Afgelegde dagafstand: 52,61 km
Effectieve fietstijd: 3h49
Gemiddelde snelheid: 13,70
Topsnelheid: 43 km/uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten