Fietsen van Tournon-sur-Rhone naar Barcelona : Dag 7 (21.8.2016) - van Ornaisons naar Ille-sur-Têt : mooiste fietsdag tot-nu-toe

[Steven] De dag begint met een paar baantjes in het zwembad. Wat een genot!

We gaan op weg richting Durban-Corbières. We zien weer eindeloze wijngaarden, maar de fles Corbières die we gisteren hebben gedronken heeft ons niet gesterkt in de overtuiging dat alle druiven die we zien ook resulteren in drinkbare wijnen.

Vlak voor Durban kijk ik op mijn telefoon en zie een bericht van nicht N. Zij vraagt zich terecht af of Pablo, na zijn indrukwekkende sportieve prestatie langs het Canal du Midi, nu ook de tassen zal dragen. Ik toon het bericht aan Pablo, en hij stelt voor om de tassen te wisselen naar zijn fiets. Ze lijken echter niet goed te passen, en we laten ze daarom op Steven's fiets zitten; Pablo is hierdoor duidelijk niet ècht teleurgesteld.

In Durban is één café, en het is een somber café. Maar we hebben bijna 30 km gefietst en zijn toe aan een drankje, dus dit café moet het maar zijn. Er staan twee grote televisieschermen die onzin uitkramen, maar plotseling schakelen ze over naar een uitzending over de Olympische Spelen, en dat boeit ons enorm. Want wij mogen weliswaar een (bescheiden) sportieve prestatie leveren deze vakantie, deze valt natuurlijk volstrekt in het niet bij wat de Olympiërs allemaal klaarspelen.

Na gedurende een uur aan de grote schermen gekluisterd te hebben gezeten, rukken we ons los en gaan weer op weg. De zon brandt op ons in, maar gelukkig beschermt de natuur ons af en toe met grote bomen langs de weg. Wat kan schaduw toch een weldaad zijn!

De natuur voedt ons ook vandaag, meer nog dan op de andere dagen. Gulzig eten wij uit haar schoot. Vijgen, bramen en (wilde!) druiven bieden zich aan ons aan. "Neem mij!", "Nee, neem mij, helemaal!", "Eet mij!" klinkt het van alle kanten. We doen ons best om er zoveel mogelijk te behagen, en vol overgave laven wij ons aan het vruchtvlees en de heerlijke sappen.

In Tuchan stoppen we bij een café waar ze een poolbiljart hebben. Daar moeten we natuurlijk even op spelen. Het wordt een spannend potje met een winnaar van bijna 50 jaar.

Het stuk tussen Tuchan en Estagel is wonderschoon, we weten haast niet waar we kijken moeten. Stendhal zou hier een hartinfarct hebben gekregen! We rijden door een theater van rotsen, uitgestrekte velden, mooie maar verlaten wegen, en wijngaarden, natuurlijk. Het landschap lijkt op wat we gezien hebben in California, in de buurt van Death Valley (al besef ik dat dit sommigen wat blasé in de oren kan klinken).

Rond zessen zijn we bij Estagel. We willen nog wat verder gaan, en besluiten een kamer te boeken in het 20 km verderop gelegen Ille-sur-Têt. Daarvoor moeten we nog een flinke klim maken naar Belesta. Deze valt ons niet licht, maar stijgend worden we getrakteerd op fraaie vergezichten. Wat is de wereld hier toch bijzonder mooi!

In Belesta nemen we een drankje bij het plaatselijke dorpscafé, dat veel charme heeft. Vanaf hier is het enkel nog dalen, dus ik permitteer me een lokaal biertje. Als je dorst hebt is bier het lekkerste dat er is, daar kan geen glas wijn tegen op.

Met grote maar gepaste snelheid - we dragen geen helm - dalen we af naar Ille-sur-Têt. Onderweg zien we nog fraaie rotsformaties die ons wederom aan Amerika herinneren (Bryce Canyon).

Ons hotel Les Buis blijkt een schitterend huis met stijlkamers. Wow, dit is het beste hotel tot nu toe. Ik zwem nog een beetje, Pablo neemt een uitgebreide douche, en dan gaan we eten.

Restaurant Le Square is een schot in de roos. Men serveert ons overheerlijke coquilles St Jaques, een moot tonijn, calamares en mosselen. Toe is er koffie met kleine verwennerijen. Dit restaurant komt met stip binnen op de tweede plaats, en we stellen gelijk de (voorlopige) diner en lunch ranglijst op:

Diners:

1. Le Vieux Chêne - Causse de la Selle

2. Le Square - Ille-sur-Têt

3. Le Restaurant du Chateau - Aubenas

4. Le relais du Val d'Orbieu - Ornaisons

5. Café de la Grande Place - Le Cheylard

Lunches:

1. Natuur (vjjgen, bramen, perziken, druiven, ...)

2. Café des Arts - Berrias

3. Snack - Hypolite du Fort

We gaan zeer tevreden slapen. Morgen over de Pyreneeën?

Statistieken: