[Pablo] Vandaag zou een zware dag worden. Dat constateerden we terwijl we ontbeten in ons hotel in Le Cheylard. Precies hoe zwaar leerden we pas na 10 redelijk rustige kilometers die ons uit het dorp leidden. Een bord begroette ons daar met wat verbijsterende informatie: in de volgende 11 kilometer zouden wij 700 meter moeten klimmen tot aan de Col de Mezilhac, op 1119 meter. Het gemiddelde stijgingspercentage was 4%, met stukken van maximaal 6%.
En ja hoor! Het werd snel een heftige tocht. De eerste 4 van die 11 kilometers waren best te doen, want ze waren tussen de twee en drie procent stijgen. Toch werd het inmiddels wel zo'n half twaalf en we begonnen te zweten en de hitte te voelen.
Hierna werd het echt zwaar. De zon was op zijn felst en de weg bleef maar steiler worden. Er kwam geen verlossing van het constante stijgen; geen platter stukje om even bij te komen. Daarom moesten we, voornamelijk op mijn verzoek, best vaak stoppen om even bij te komen in de schaduw. Na een inspanning die ons van de 7,5 km (tot de top) naar 6 kilometer bracht, stopten we even. Vanaf dat moment stopten we bijna elke kilometer een paar minuutjes. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet echt voorbereid was op zo'n heftig begin van onze reis; voeg daar een Pablo aan toe die niet serieus heeft gefietst in vele maanden, en dan krijg je een hijgend en puffend mens die niet al te snel naar boven komt.
Ondanks dat de vooruitgang niet erg snel was, kwamen we wel telkens dichter bij de top. Na een laatste pauze op twee kilometer afstand van ons doel, besloten we een volgende stop te vermijden tot we aan de top kwamen. Het motiverende feit dat we nog maar 150 meter moesten klimmen en de imposante uitzichten op de vallei, waar ons startpunt nauwelijks te ontwaren was, gaf mij de extra duw die ik nodig had. Bij het bordje van de laatste kilometer begon ik de laatste loodjes echt te voelen, maar ik wilde niet nog een keer stoppen. Ik besloot toen te denken aan een motiverend muziekje: met 'Eye of the Tiger" kwam ik zo toch tot een bordje dat ik niet snel ga vergeten: Col de Mezilhac 1119 m.
[Steven] Boven aangekomen drinken we bij een café veel water - één liter per persoon! - en eten een croque monsieur. Er blijkt echter ook een huisgemaakte tarte aux myrtilles te zijn. Die moeten we natuurlijk proberen, en hij blijkt echt h-e-m-e-l-s. Wat een heerlijkheid!
Dan is het moment gekomen om omlaag te gaan. We moeten nog ruim 30 km rijden, maar omlaag is echt another biscuit dan omhoog. Met een gemiddelde van 37 km/h suizen we omlaag richting Aubenas. Vooral het eerste deel is spectaculair: 17 km rijden zonder één keer te trappen, wat een genot!
In Val des Bains maken we een sanitaire stop. Er blijkt ook een fietsenhandel te zijn. Daar informeren we naar een alternatief zadel voor Pablo, omdat hij nog steeds last heeft van druk op zijn edele delen en op zijn prostaat. Eén zadel blijkt speciaal gemaakt te zijn om druk op de "meest gevoelige delen" weg te nemen. De Duitse vertaling blijkt explicieter: het zadel belooft druk weg te nemen "im Genitalbereich". Dat lijkt ons wel wat. We kopen het zadel, monteren het en gaan op weg naar Aubenas.
Pablo rijdt met nieuwe zadel duidelijk beter, en bij Aubenas rijdt hij zelfs als Dumoulin de stijle (12%!) weg naar het centrum op, Steven ver achter zich latend. In de hooggelegen stad blijken de twee centraal gelegen hotels hun deuren gesloten te hebben. We analyseren de situatie met een glas op het gezellige plein voor het kasteel, en besluiten dan een kamer te reserveren in het Ibis hotel buiten het centrum. We rijden er bergaf naar toe, parkeren de fietsen, douchen, en lopen dan weer terug, steil bergop, naar het centrum.
Bij een leuk restaurantje nuttigen we een heerlijke maaltijd: gaspacho/foie gras, daarna pavé de boeuf/kabeljauw, en toe een pana cotta/kaas. Dit alles wordt geserveerd door een allervriendelijkst meisje die zelf helaas niet op de kaart staat. We praten over alles en nog wat en constateren ondertussen dat Frankrijk culinair een paradijs blijft, op eenzame hoogte met Italië.
Op het plein dansen ouderen de tango, en we kijken ernaar met een kopje koffie. Dan gaat het weer huiswaarts, want we moeten vroeg naar bed: we lopen 30 km achter op schema en morgen willen we een deel daarvan goedmaken.
Statistieken:
Route: Le Cheylard - Aubenas
Afgelegde dagafstand: 56,92 km
Effectieve fietstijd: 3h34
Gemiddelde snelheid: 15,90
Topsnelheid: 46 km/uur
Totaal afgelegde afstand: 109,53 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten