[Steven] Na de lange dag van gisteren staan we laat op. Het zit eigenlijk zo: Steven is vroeg op, maar hij wil nog even het verslagje maken van de dag van gisteren. Pablo slaapt ondertussen. Hij slaapt zo lekker dat Steven hem pas wil wakker maken als hij helemaal klaar is met het verslagje en andere dingen. Uiteindelijk maakt Steven Pablo wakker om 9h45 ...
Het ontbijt is het beste tot nu toe. Verse croissants, noten, vijgen, kiwi's, yoghurt, en heerlijke appelsap. Wat een verwennerij! We voelen ons wel lichtelijk bezwaard als wij de laatste twee croissants nemen, terwijl na ons nog een groepje van drie komt, die dus geen croissants meer kunnen nemen. We melden dit bij de uitcheck aan het dienstdoende meisje; zij zegt dat er altijd precies zoveel croissants worden gekocht als er ontbijtgasten zijn, maar dat zij niet kan verhinderen dat sommige gasten twee croissants nemen. Ik suggereer haar een bordje bij de croissants te plaatsen, zeggend dat de gasten vriendelijk worden verzocht niet meer dan één croissant per persoon te nemen. Ze gaat erover nadenken.
Steven koopt nog wat zonnecrème en scheermesjes, zodat er tot slot om 11h30 kan worden weggefietst, onder de fel brandende zon ...
In het eerste deel heeft Pablo wat moeite met fietsen, maar na een tijdje komt ook hij in het ritme. De laatste twee dagen fietst hij zowat even goed als Steven, het gaat duidelijk veel beter.
We fietsen eerst naar Lezan, waar we de route van Paul oppikken en even uitrusten voor een verlaten huis, en gaan dan naar Durfort, waar we wat willen drinken. Er is een épicerie open, maar er zijn ook aanwijzingen naar een café. We gaan daarnaar op zoek, maar het café blijkt gesloten. Dan gaan we terug naar de épicerie, maar die blijkt net zijn deuren te hebben gesloten; we horen ondertussen de kerkklok twee uur slaan. Nou moe ...
We rijden dan maar verder richting St. Hippolyte du Fort. Na tweehonderd meter zien we echter een restaurant! We nemen plaats op het terras om iets kleins te eten, maar de eigenaresse komt ons zeggen dat de keuken al gesloten is. We vragen dan of we enkel wat kunnen drinken; dat kan niet wat zij heeft enkel een restaurantvergunning, geen barvergunning; op onze vraag of ze dan (tenminste) onze bidons wil vullen komt een verklaring van geen bezwaar, en met een glimlach vult ze deze met vers koud water èn ijsblokjes. Dat is erg lief.
De weg van Paul van Durfort naar St. Hippolyte is weliswaar iets langer dan in zijn boekje staat (geen 8 maar zeker 10 km), maar het is een schitterende weg, erg rustig, door bossen en langs heerlijke bramen. Het laatste stuk gaat steil omlaag, met enkele fraaie haarspeldbochten waar Pablo als een Chris Froome doorheen zoeft.
In St. Hippolyte stoppen we voor een heerlijke salade en een huisgemaakt "grand dessert". Wat een genot zo'n prettige lunch als je een flink stuk gefietst hebt. We besluiten om vandaag te gaan tot Cause de la Selle, en boeken een kamer bij een B&B.
Het eerste stuk is vlak en we gaan heel snel. We rijden langs de rivier de Hérault, waar veel kano activiteiten zijn: busjes met kano's en mensen die klaar zijn met het kanoën rijden af en aan.
Het laatste stuk is weer flink omhoog. Waar we eerst bang waren te vroeg op de route te hebben geboekt, zijn we nu blij te kunnen stoppen in Cause de la Selle. We boeken een tafel bij het plaatselijke restaurant Le Vieux Chêne, bellen onze gastheer, en rijden vervolgens achter hem aan naar zijn huis. Dat blijkt erg comfortabel, met een grote kamer en een zwembad, en wij voelen ons de koning te rijk. We zwemmen wat, causeren met de huiseigenaar - die de oude eigenaar van het restaurant blijkt te zijn - en na wat badderen en poederen gaan we op weg naar De Oude Eik.
Daar beleven we een heel gelukkig moment: het restaurant blijkt een fantastisch menuutje te hebben, dat wordt geserveerd op een zeer prettig terras: we nemen voor gamba's op een bedje van knoflook/foie gras met een heerlijke vijgencompote, dan carré d'agneau/brochette de lotte met risotto, vervolgens kaas, en tenslotte soufflé au grand marnier/poire Belle Hélène. Een kop koffie met een calvados rond deze avond af. Wow, dit was de dag met het beste ontbijt en beste diner tot nu toe: deze reis ontwikkelt zich steeds meer van een fietstocht in een culinaire ontdekkingsreis. Dat Pablo hiervan ook zo geniet doet mij enorm veel plezier.
Statistieken:
Route: Alès - Causse de la Selle
Afgelegde dagafstand: 66,86 km
Effectieve fietstijd: 4h15
Gemiddelde snelheid: 15,80 km/h
Topsnelheid: 50,5 km/uur (!)
Totaal afgelegde afstand: 263,92 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten